 |
| Hierom zou dit jaar wraak noodzakelijk zijn... |
“Ik heb hem nog steeds … “
“Ik heb hem vorig jaar direct na afloop ritueel begraven..”
“Wahahahaha!”
“Joost, ik neem nog wraak op jou voor vorig jaar, weet je nog?”
De berichten blijven komen in de aangemaakte appgroep. We hebben er zin in! Nijmeegse Studenten Jiu-jitsu Vereniging (NSJV) Zanshin doet voor het tweede jaar mee aan de Strong Viking mud edition. Het jaar ervoor had ik het idee geopperd en samen met een aantal mensen uitgelopen.
Ook dit jaar doen we weer mee, met een aantal nieuwe mensen en een aantal die vorig jaar ook meededen. Het is een leuke gemengde groep. Het groepsproces en de lol samen is belangrijker als de prestatie, al denken een paar fanatiekelingen hier anders over. We ontwerpen speciaal voor deze editie een shirt, maar worden het niet echt eens over de juiste kleur. Daarom besluiten we hetzelfde shirt te bestellen, met hetzelfde logo, alleen iedereen in de kleur die hij of zij wilt.
Het is koud en nat en het idee om dadelijk ook nog flink nat te worden valt niet bij iedereen in even goede aarde. Maar we zijn er en we hebben goede zin!
Helaas blijkt de organisatie het een en ander te hebben verandert bij de tassen afgifte, waardoor enorme lange rijen ontstaan. Af en toe komt een onder de modder zittend, bibberend en tanden klapperend zielig hoopje mens naast ons staan om zijn of haar tas op te halen. Deze half onderkoelde personen laten de jonge, onervaren mensen bij de tassen gewoon rustig nog 20 minuten staan blauwbekken.
Over 5 minuten klinkt ons startsein, maar er staan nog steeds zeker 50 wachtenden voor ons, terwijl 10 meter verderop niets te doen is bij de tassen inname, maar ja… Dat zijn andere startnummers he…
We trekken de stoute schoenen aan en proberen de tas daar in te leveren. Gelukkig werkt het! We horen onze startserie al aftellen via de speakers en gebruiken het looppasje naar het startvak als warming-up.
Door het slechte weer van de afgelopen weken, blijkt het reeds ingelopen parcours 1 groot modderbad. Dit beloofd wat… We komen voor de eerste keer door “the mud area” die er niet veel anders uitziet als de rest van het parcours. Normaal gesproken is dit echt wel een flinke hindernis, maar vandaag is het overal veel te modderig.
We plagen elkaar wel nog en gooien af en toe wat met modder, maar lang niet zo fanatiek als vorig jaar. Het klimaat en de omstandigheden nodigen niet uit om even iemand anders in de modder onder te dompelen. Iedereen doet zijn best om een behoorlijk tempo te handhaven zodat we niet te veel afkoelen en plezier hebben we zeker.
De gehele 13 km blijkt één groot modderbad, nergens is een stukje waar je even niet uit hoeft te kijken waar je loopt glibbert of glijd. Het is overal een ramp! Bij “the watercage” besluit bijna iedereen om zijn/haar shirt uit te trekken, zich door het koude water voort te trekken en daarna weer een semi-droog shirt aan te trekken. Het zou best een leuk schouwspel zijn geweest als we het niet allemaal te koud hadden om ons daarmee bezig te houden.
Deze hindernis bleek net één van de livestreams van mysports.tv te zijn. Dus voorlopig zijn de beelden nog wel terug te kijken, haha. Daar kom je natuurlijk pas achter als je met ontbloot bovenlijf uit de watercage komt en het gepiep van je chip hoort. “U staat erop!”
Tijdens de run werden onderdelen dichtgegooid zoals “The Iceman” (een container vol met ijs waarin je kopje onder moet) en “the flying ragnar” Waar je kopje onder gaat in de recreatieplas. Eigenlijk heel erg logisch, al kun je van te voren als organisatie ook wel inschatten dat deze hindernissen in maart niet echt thuis horen. In totaal hebben we vier hindernissen niet kunnen doen omdat ze door de organisatie uit het parcours zijn gehaald.
De "trenches" die echt behoorlijk lang zijn, zaten nog wel in het parcours met tussendoor hele stukken onder het prikkeldraad door, in de modder tijgeren, plat op je buik op de steenkoude, natte grond.
Links en rechts van ons kreeg de ene na de andere deelnemer kramp, of werd van de hindernis afgehaald met onderkoelingsverschijnselen. Sommige metgezellen gingen zelf op de grond liggen, met de onderkoelde deelnemer er bovenop, zodat hij of zij in ieder geval niet op de koude grond lag te wachten op het ambulance personeel.
Onderweg had één van de studenten nog een alleen lopende meid in onze groep opgevangen en meegesleept. Onze gehele groep kwam vermoeid, maar voldaan over de finish en we wisten niet hoe snel we ons warm aan moesten kleden en in de warme auto moesten stappen.
De reviews op obstakels.com waren na afloop erg wisselend. Ik heb een minder positieve review geschreven.
De organisatie van Strong Viking heeft meerdere obstakelruns per jaar en de andere runs waren weer perfect opgezet. De kritiek punten uit de reviews waren zeker verwerkt.
Hulde aan de kanjers van NSJV Zanshin (en de onderweg opgepikte dame) voor het vrolijk uitlopen van deze zware obstakel run!
Het is koud en nat en het idee om dadelijk ook nog flink nat te worden valt niet bij iedereen in even goede aarde. Maar we zijn er en we hebben goede zin!
Helaas blijkt de organisatie het een en ander te hebben verandert bij de tassen afgifte, waardoor enorme lange rijen ontstaan. Af en toe komt een onder de modder zittend, bibberend en tanden klapperend zielig hoopje mens naast ons staan om zijn of haar tas op te halen. Deze half onderkoelde personen laten de jonge, onervaren mensen bij de tassen gewoon rustig nog 20 minuten staan blauwbekken.
Over 5 minuten klinkt ons startsein, maar er staan nog steeds zeker 50 wachtenden voor ons, terwijl 10 meter verderop niets te doen is bij de tassen inname, maar ja… Dat zijn andere startnummers he…
We trekken de stoute schoenen aan en proberen de tas daar in te leveren. Gelukkig werkt het! We horen onze startserie al aftellen via de speakers en gebruiken het looppasje naar het startvak als warming-up.
Door het slechte weer van de afgelopen weken, blijkt het reeds ingelopen parcours 1 groot modderbad. Dit beloofd wat… We komen voor de eerste keer door “the mud area” die er niet veel anders uitziet als de rest van het parcours. Normaal gesproken is dit echt wel een flinke hindernis, maar vandaag is het overal veel te modderig.
We plagen elkaar wel nog en gooien af en toe wat met modder, maar lang niet zo fanatiek als vorig jaar. Het klimaat en de omstandigheden nodigen niet uit om even iemand anders in de modder onder te dompelen. Iedereen doet zijn best om een behoorlijk tempo te handhaven zodat we niet te veel afkoelen en plezier hebben we zeker.
Deze hindernis bleek net één van de livestreams van mysports.tv te zijn. Dus voorlopig zijn de beelden nog wel terug te kijken, haha. Daar kom je natuurlijk pas achter als je met ontbloot bovenlijf uit de watercage komt en het gepiep van je chip hoort. “U staat erop!”
Tijdens de run werden onderdelen dichtgegooid zoals “The Iceman” (een container vol met ijs waarin je kopje onder moet) en “the flying ragnar” Waar je kopje onder gaat in de recreatieplas. Eigenlijk heel erg logisch, al kun je van te voren als organisatie ook wel inschatten dat deze hindernissen in maart niet echt thuis horen. In totaal hebben we vier hindernissen niet kunnen doen omdat ze door de organisatie uit het parcours zijn gehaald.
De "trenches" die echt behoorlijk lang zijn, zaten nog wel in het parcours met tussendoor hele stukken onder het prikkeldraad door, in de modder tijgeren, plat op je buik op de steenkoude, natte grond.
Links en rechts van ons kreeg de ene na de andere deelnemer kramp, of werd van de hindernis afgehaald met onderkoelingsverschijnselen. Sommige metgezellen gingen zelf op de grond liggen, met de onderkoelde deelnemer er bovenop, zodat hij of zij in ieder geval niet op de koude grond lag te wachten op het ambulance personeel.
Onderweg had één van de studenten nog een alleen lopende meid in onze groep opgevangen en meegesleept. Onze gehele groep kwam vermoeid, maar voldaan over de finish en we wisten niet hoe snel we ons warm aan moesten kleden en in de warme auto moesten stappen.
De reviews op obstakels.com waren na afloop erg wisselend. Ik heb een minder positieve review geschreven.
De organisatie van Strong Viking heeft meerdere obstakelruns per jaar en de andere runs waren weer perfect opgezet. De kritiek punten uit de reviews waren zeker verwerkt.
Hulde aan de kanjers van NSJV Zanshin (en de onderweg opgepikte dame) voor het vrolijk uitlopen van deze zware obstakel run!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten