Het programma wordt online aangeboden en de studenten krijgen een online coach. Ze vullen hun trainingen in en aan de hand daarvan wordt hun schema eventueel aangepast. De uiteindelijke toets neemt de sportdocent bij hen af.
Om de trainingen mogelijk te maken, kregen wij "ineens" een veel extra materiaal in het materiaalhok. Mijn interesse ligt niet op het gebied van fitness. Ik heb het wel eens een keer gedaan, maar dan was het om te herstellen van een blessure. Verder probeer ik fitness centra zoveel mogelijk te vermijden, omdat ik het over het algemeen een “opschepperige bezigheid” vind. Mensen tonen hun spierballen en kijken naar zichzelf en elkaar in de spiegel.
“Hoeveel kan jij tillen? Haha, ik kan veel meer tillen”.
Ik zie het nut er niet van in.
In het begin keek ik daarom argwanend naar de vele Kettlebells die een prominente plek kregen in ons materiaalhok. Ook hoorde ik negatieve geluiden van de studenten die met dit programma begonnen. De positieve geluiden die ik hoorde, kwamen met name van de mensen die toch al veel zelf trainden.
Naast revalidatietraining, weet ik dat een hoop topsporters krachttraining gebruiken om in hun sport beter te presteren. Zo zie ik trainen met gewichten dan ook, een aanvulling op je sportieve activiteiten en geen activiteit op zich.
Omdat ik een obstakel marathon ga lopen, waarbij ik best wel wat kracht kan gebruiken en omdat ik nieuwsgierig ben naar alles wat onze studenten moeten kunnen, besloot ik zelf de test een keer te doen. Tot mijn verbazing haalde ik de test niet eens. Dit motiveerde mij om contact op te nemen met de eigenaar van het programma. Hij heeft een eigen bedrijf “Train4life” waar mensen die niet bij de politie werken hetzelfde programma kunnen volgen.
Voor mij is hij een oude bekende, we zaten samen in de opleiding om sportinstructeur bij de Marechaussee te worden en waren beiden jiu-jitsu fanaten.
Ik kreeg ook een account en een trainingsschema en kon zo hetzelfde doen als mijn studenten. Hierdoor kreeg ik zicht op de trainingen en kon ik de trainingen gaan gebruiken in mijn voorbereidingen.
Het mooie van deze trainingen is dat je binnen 20 minuten echt goed getraind kan hebben. Je lichaam is dan helemaal leeg en voldaan. Nog een voordeel van deze “Crossfitachtige trainingen” is dat ze geen geïsoleerde spiergroepen trainen, maar dat je je gehele lichaam traint. Dat is anders als in een apparaat gaan zitten en alleen die ene spier te trainen.
Voor sommige oefeningen heb je ook maar 2 minuten nodig en eigenlijk niet eens een warming-up, waardoor je ze vaker kan doen. Af en toe tijdens een koffiepauze betrapte ik me erop stiekem naar de sportzaal te lopen om even een paar push-ups of pull-ups te doen.
Dit is precies de krachttraining die ik nodig heb om mijn doel te behalen. Mud Masters gebruikt dit soort oefeningen ook in hun reclame en Strong Viking zet ze zelfs in tijdens hun runs. Ik wil niet per se dikkere spierballen krijgen, ik wil mijn gehele lichaam sterker maken. De oefeningen zijn ook nog eens simpel en vaak ook zonder materiaal uit te voeren. Nog een bijkomend voordeel was dat ik hierdoor weer meer oefeningen kreeg om in de lessen die ik zelf geef te gebruiken. Ook kon ik mijn studenten de oefeningen met gewichten af en toe in de les laten uitvoeren, zodat ik ze kon corrigeren op hun uitvoering.
Naast de besproken negatieve geluiden, zag ik steeds meer studenten zelf of in groepjes gaan trainen. Sterke studenten die klasgenoten meesleepten de sportzaal in om ze te helpen met trainen. Studenten kochten geluidsboxjes zodat ze via hun telefoon muziek konden afspelen. Als de sportzaal bezet was, trainden steeds meer studenten gewoon op de gang.
Natuurlijk is het vervelend als een ander bepaald tot op welk niveau jij moet komen, zeker als ook je diploma er vanaf hangt… Maar uiteindelijk is het de manier hoe je er tegen aan kijkt en hoe je ermee omgaat die bepaald of je vooruit kan komen. In gesprekken met studenten hoorde ik steeds vaker dat ze thuis ook trainingsmateriaal hadden aangeschaft. Het begint te werken, er wordt extra getraind!
Zoals je in mijn vorige blog hebt kunnen lezen, had ik op het moment dat ik begon met deze trainingen ook een uitdaging met mijn longen, waardoor hardlopen een steeds grotere uitdaging werd. Op deze manier kon ik toch hard aan mijn doel werken en mijn longen iets meer ontzien.
Mijn mening over krachttraining is onveranderd gebleven; “Het is een aanvulling en geen sport op zich.”
Door te beginnen met deze training ben ik er wel positiever naar gaan kijken.
Misschien heb ik er af en toe zelfs plezier aan beleefd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten