Hoe zie ik het? (Nr. 7)

Om te kunnen presteren heb je energie nodig of je nu gaat sporten, werken of iets anders gaat doen. Als de energie afneemt, neemt ook je prestatievermogen af. Uiteindelijk overleef je het ook niet als je geen energie meer toevoegt. Op deze manier lijkt energiemanagement over voeding te gaan… Dat klopt! Maar ook over een heleboel andere dingen.

In de afgelopen blogs heb ik veel verschillende vormen van energiemanagement beschreven. Om een prestatie van 6 ½ uur te leveren, moest ik onderweg regelmatig eten. Maar uitgebreid gaan zitten tafelen is er natuurlijk niet bij. Als je eten in je maag verteerd dan vraagt je maag om extra bloed en zuurstof. Tijdens sporten vragen de spiergroepen om extra bloed en zuurstof.
Hier ligt dan ook het dilemma van eten tijdens het sporten, want je hebt een constante hoeveelheid bloed in je lichaam. Je lichaam regelt dat een groot deel van het bloed uit een aantal organen verdwijnt en naar je spieren gestuurd wordt tijdens het sporten. Je maag is één van die organen, dus tijdens het sporten heeft je maag te weinig energie toevoer om veel voeding te verteren.

Ik moet dus geleidelijk eten en het liefste makkelijk verteerbaar voedsel met hoge voedingswaarden. Zo kwam ik uit bij de sportvoeding flacons. Wellicht zijn door bovenstaande uitleg mijn kokhals reflexen ook wel te verklaren… Omdat ik een groot lichaam heb en een redelijk snelle spijsvertering, komt de toegevoegde energie snel op de juiste plek (bij de spieren) maar daardoor is het ook weer snel op.
Daarom heb ik gekozen voor een strak voedingsschema en ook voedingsstoffen aan mijn drinken toegevoegd.

Voor een optimale prestatie, moet je lichaam “fit” zijn. Fit betekend dat je getraind genoeg moet zijn, je lichaam de belasting aan moet kunnen, voldoende energie heeft en het liefste blessure vrij is. Blessures vragen extra energie en pijn zorgt ervoor dat energie opgeslurpt wordt. Daarbij is pijn een grote afleider, waardoor je moeilijker in je optimale prestatie toestand kunt blijven.

Je hebt kunnen lezen hoe ik om mijn opkomende blessures heen getraind heb om me te kunnen blijven voorbereiden op een fit lichaam en de komende uitdaging. Ik ben ervan overtuigd dat je lichaam vaak genoeg gepijnigd moet worden, om hem sterker te maken. Je moet wel opletten dat je dit met beleid doet en blessures hersteltijd geeft.

Ik heb in mijn training, mijn marathon en eigenlijk altijd in mijn leven behoefte aan gezelschap en mensen om mij heen. Daarom nodig ik mijn ouders, beste vrienden en vrouw en kind uit om me te komen aanmoedigen. Trainen wordt er ook een stuk leuker van zoals je onder andere leest in het blog over the mud & water challenge ik krijg energie van goed gezelschap.

“Het leven is een strijd en het is niet de moeite waard is om die strijd alleen voor jezelf te voeren. Onze geest zoekt altijd een betekenis buiten ‘la fatigue d’être soi’ (‘de vermoeienis zichzelf te zijn’), om de mooie formulering van de socioloog Alain Ehrenberg aan te halen. Hij heeft méér nodig om te kunnen volharden in de inspanning om te leven.” (Servan-Schreiber, 2012)

Mijn vrouw en dochtertje hebben mij beiden niet alleen aangemoedigd, maar ook stukken mee getraind en daarmee de ervaring samen met mij gedeeld. Reken maar dat dit mij energie heeft gegeven!

“Het staat nu dus vast dat bij alle zoogdieren, inclusief de mens, het fysiologisch evenwicht van de hele kleintjes afhankelijk is van de liefde die ze krijgen. Is het echt verbazingwekkend dat dat voor volwassenen ook geldt?” (Servan-Schreiber, 2012)

Niet alleen gezelschap kan voor meer energie zorgen, ook de omgeving en de beleving van een training of een run. De twee beschreven trainingen in Kenya had ik voor geen goud willen missen. Ik maak er ondertussen ook een goed gebruik van om iedere vakantie een paar keer te trainen, het zijn momenten die je nooit meer vergeet. Zo heb ik drie jaar geleden een keer bovenop een cruise schip rondjes gelopen.

De effecten van muziek zijn ook niet te onderschatten als je het over energiemanagement hebt. Je kunt met de juiste muziek keuze zorgen voor meer energie, of juist meer rust in je hoofd. Het is niet voor niets dat sportscholen investeren in goede geluidsapparatuur.
Voor mij was het reden genoeg een klein boxje aan te schaffen voor tijdens de krachttraining.

Energiemanagement gaat dus over het voorbereiden van je lichaam en geest op de prestatie die je gaat leveren. 

Alle kleine beetjes kunnen hierbij helpen. Het helpt om je energie beter te verdelen, maar ook om op het juiste moment de juiste hoeveelheid energie te hebben. Waardoor je op het juiste niveau in je spanningsboog komt en optimaal kunt presteren.

Zo heb ik mezelf af en toe hard in mijn gezicht geslagen voordat ik een krachtsinspanning moest leveren. “plussen” noemen we dat bij de politie. Dit kan ook door hard te schreeuwen of een paar korte felle ademstoten snel achter elkaar. In Nieuw Zeeland gebruiken ze niet voor niets de “Haka”. In de japanse vechtsport gebruiken ze de “Kiai” en bij kogelstoten, speerwerpen, discus werpen en tennis hoor je niet voor niets allerlei kreten.

Het woord “management” verklapt al dat het niet alleen maar gaat over het opwekken van energie, maar ook over het verdelen van je energie. Als je alleen maar meer energie wilt, raakt het simpelweg op. Dus daar waar je het niet/minder nodig hebt, moet je ervoor zorgen dat je ook minder energie verbruikt. In één van mijn eerste blogs “ademen als een gek” raakte ik daarom ook een beetje in paniek.

Ik wilde niet meteen alle energie verbruiken, maar ik kreeg lastig voldoende controle over mijn ademhaling. Door zelfspraak en relativering lukte mij dit uiteindelijk.

Je kunt voor je prestatie al veel doen met energiemanagement. Heb je goed genoeg geslapen of gerust? Heb je goed gegeten en daarna voldoende tijd gehad om de spijsvertering zijn werk te laten doen? Zijn alle pijntjes goed verzorgd? Heb je je tas al ruim van te voren klaar staan, zodat je niet op het laatste moment nog moet zoeken naar die ene sok?
Een topprestatie leveren zonder aan energiemanagement te doen is volgens mij bijna onmogelijk.

Bron:

Servan-Schreiber, D. (2012). Uw brein als medicijn. Utrecht/Antwerpen: Kosmos uitgevers.